Τen things I hate about... (Living in Athens)
- Μισώ το ότι όπου και να παρκάρεις (αν βρεις) στο κέντρο υπάρχει κίνδυνος ή να σου πάρουν το αυτοκίνητο, ή τις πινακίδες, ή να σου σπάσουν το καθρέφτη, ή να σε γδάρουν...Πόσες φορές έχω γυρίσει στο αυτοκίνητο μου και θα λείπει κάτι, ή κάτι θα έχει καταστραφεί...
- Μισώ το ότι δεν υπάρχει πουθενά χώρος για τους πεζούς. Πάντα πρέπει να ακροβατείς μεταξύ στενών και ημικατεστραμένων πεζοδρομίων και δρόμου...Καταλήγεις τελικά να περπατάς πάνω στον δρόμο και να τρώς αγκωνιές απο τα αυτοκίνητα...
- Μισώ το οτι δεν υπάρχουν πάρκα. Σε όλες τις πολιτισμένες πόλεις της Ευρώπης, μπορείς να πάρεις το βιβλίο σου και το πικ-νικ σου και να αράξεις σε ένα πάρκο, ίσως να πάρεις και έναν υπνάκο...Στην Αθήνα η μόνη φύση που βλέπεις είναι κάτι κουτσουρεμένα δέντρα φυτεμένα στα στενά πεζοδρόμια (ακόμα ένας λόγος που δεν μπορείς να περπατήσεις)
- Μισώ το καλοκαίρι στην Αθήνα, όταν έχει τραγική κίνηση, και εισπνέεις τον συνδυασμό καυσαερίου και καυτού αέρα...
- Μισώ επίσης το καλοκαίρι, που όλοι τρέχουν στις παραλίες τις Αττικής και στριμώχνονται σαν τις σαρδέλες, κολούν ο ένας πάνω στον άλλον, απο τους παππούδες με τις κοιλιές μέχρι τις γκόμενες που τα πετάνε όλα έξω και νομίζουν οτι κάτι έγινε. Το τελευταίο πράγμα που μπορείς να απολαύσεις είναι η θάλασσα τελικά.
- Μισώ τις τεράστιες διαφημίσεις στους δρόμους με αυτές τις αποτρόπαιες φάτσες που τραγουδάνε στα μπουζούκια. Δεν μπορώ να οδηγώ ή να περπατώ και να βλέπω μπροστά μου αυτά τα φρικαλέα πρόσωπα με το βλέμμα της αγελάδας, που είναι σαν να έχουν βγει απο τους χειρότερους εφιάλτες μου.
- Μισώ τις κακάσχημες χουντικές πολυκατοικίες. Με πιάνει απίστευτη κατάθλιψη όταν βλέπω το μαυρισμένο απο το καυσαέριο τσιμέντο, και την απίστευτα κακόγουστη αισθητική. Επίσης όταν βλέπω αυτά τα υπόγεια διαμερίσματα που τα παράθυρά τους είναι στο ύψος των ποδιών μου, και συνειδητοποιώ οτι εκεί ζουν άνθρωποι, με πιάνουν τάσεις αυτοκτονίας.
- Μισώ τα μπαράκια τα οποία μπορεί να παίζουν ωραία μουσική και να θεωρούνται και πολύ trendy αλλά τα οποία είναι τόσο μικρά και τελικά καταλήγεις να κάθεσαι απ' έξω στον δρόμο με ένα ποτό στο χέρι σαν τον μαλάκα, ή γιατί δεν έχει που να σταθείς μέσα ή γιατί μόλις έχεις πάθει κρίση πανικού (βλ. εμένα). Ποιό το νόημα να βγαίνεις, κάθομαι και σπίτι μου αν είναι να στέκομαι έξω στο δρόμο.
- Μισώ το ότι όλα έχουν ακριβύνει τόσο πολύ...Ο καφές, το σινεμά, οι συναυλίες...Ώρες ώρες νοιώθεις οτι είσαι ένας Ελβετός πολίτης που ζει σε μία πόλη των Βαλκανίων. Οι τιμές είναι στα ύψη και η ποιότητα στον πάτο...
- Μισώ αυτούς που καιροφυλακτούν στα πεζοδρόμια και έρχονται με το έτσι θέλω να σου καθαρίσουν τα τζάμια. Έχουν και ένα επιθετικό βλέμμα, σαν να τους το χρωστάς, ή πολλές φορές και ειρωνικό σαν να σου λένε 'Μα καλά, τζάμια είναι αυτά, έλα να στα καθαρίσω!'. "Μα δεν θέλω!", φωνάζεις...Το βιολί τους αυτοί. Εγώ πάντως ανάβω τους υαλοκαθαριστήρες εκείνη την στιγμή, τους διώχνω και ξεμπερδεύω...
Είναι και άλλα πολλά, αλλά το 10 που όρισα ως όνομα της λίστας με περιορίζει. Είναι ευπρόσδεκτα επίσης και άλλα πράγματα που μισείτε εσείς προσωπικά ζώντας στην Αθήνα ή και σε άλλες πόλεις.